Gülmek...! Şiiri - Fikret Turhan

Çocuklar,
Gülmelerine
ASLA sınır koymazlardı...
Zira onlar,
Kötü düşüncelerden çok uzaklardı...

Biz yetişkinler,
ÇOĞU KEZ de gülerdik
Ağlanacak halimize....

Deliler,
Sınırları yıkmışlardı
Durup durup gülerlerdi
Olur olmaz şeylere
BAYRAM GELDİ diye...

İçimizden,
Bir dönebilsek
O kötülük bilmez günlere...
Yıkabilsek,
Bizi saran sınırları....
O zaman
Gülebileceğiz belki de...
GÖNLÜMÜZCE...

Gülmek,
Ruhumuzu...
Aklımızı...
Gönlümüzü...
TAŞIYACAKTIR
Bir üst çizgiye....

Öyleyse;
Gülebilmeliyiz...
Her şeylere
Aldırmadan kimselere
DELİ deseler bile....

Fikret Turhan-Yalova,
22.07.2014