Gülmek.... Şiiri - Fikret Turhan

Çocuklar...
Gülmelerine..
Sınır koymazlardı...
Zira...onlar...
Kötülüklerden uzaklardı...

Biz yetişkinler....
Bazen de gülerdik...
Ağlanacak halimize....

Deliler...
Sınırları yıkmışlardı....
Durup...durup gülerlerdi...
Olur olmaz şeylere...

İçimizde...
Bir dönebilsek...
O kötülük bilmez günlere...
Yıkabilsek....
Bizi saran sınırları....
O zaman...
Gülebileceğiz belki de...
Olabildiğince....

Gülmek...
Ruhumuzu...aklımızı...
Gönlümüzü de..yükseltecektir....
Bir üst çizgilere....

Biz...
Gülebilmeliyiz...
Herşeylere....
Aldırmadan kimselere...
Deli deseler bile....