Anadan babadan gülmedi yüzüm.
Kömür ile yazılmış alın yazım...
Keder ile yoğrulmuş sanki özüm.
Karanlıkta yazılmış alın yazım...
Hep için için ağlayıp kan kustum
Akrabalar benim iyigün dostum.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var