Boş yere geçen şu ömrüme yazık,
İmkansız hayaller çağlayıp kurdum.
Bitmedi hayatın attığı kazık...
Gülmedim ömrümce ağlayıp durdum.
Sırtımda dertlerin ağır yükünü,
Çektikçe çoğaldı acı yekünü,
Kaybettim neşenin ucu-kökünü,
Gülmedim ömrümce ağlayıp durdum.
Sitemim olmadı uzak yollara,
Tutundum deryada kırık sallara,
Umudu yükleyip çürük dallara,
Gülmedim ömrümce ağlayıp durdum.
Kısmetten istedim veren olmadı,
Huzuru ömrüme seren olmadı,
Çok mu uzak idim eren olmadı,
Gülmedim ömrümce ağlayıp durdum.
Hoyratça savurdum elde ne varsa,
Hep doğru söyledim namus'sa, ar'sa,
Mutluluk bir kere beni de sarsa...
Gülmedim ömrümce ağlayıp durdum.
Hüzün girdabında gönlüm savruldu,
Sevdalı yüreğim yandı kavruldu,
Yedikçe silleyi düştü doğruldu...
Gülmedim ömrümce ağlayıp durdum.
Ne güneş istedim ne ay olsaydım,
Aşkın sinesine akıp dolsaydım,
Bir yarin yanında yitip solsaydım,
Gülmedim ömrümce ağlayıp durdum.
29.02.2016/Kahramanmaraş.
Kemal BölükbaşıKayıt Tarihi : 29.2.2016 00:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Aşkın sinesine akıp dolsaydım,
Bir yarin yanında yitip solsaydım,
Gülmedim ömrümce ağlayıp durdum ....... çok çok güzeldi kutlarım 10 ant
TÜM YORUMLAR (1)