Yine...
Bir dostumu üzdüm galiba
Benim için önemli olan
Ölmeye deyen insan
Ağlasa kıyamadığım insanı ben kırdım
Bilmemki...
Beni affedermi
Eskisi gibi severmi
Yoksa beni her görüşünde
Ağlayı verirmi bilmemki
Telefonunu...
İlk defa istemiştim
İlk kez bu kadar göz gözeydik
Ben gözlerine baka kaldım
Ve onun gülüşüne ben hayrandım
Aslında...
Onun her yanı güzeldi
Çok sevdiğim biri
Çok ta samimi olduğum
Bakakaldığım bir yardı o
Çehresi...
Yakından çok güzeldi
Gözleri diçle nehri gibiydi
Gülüşü bulutlara benzer
Saçları güneş gibiydi
Onu...
Ben anlatmakla bitiremem
Söylemek istesem söyleyemem
Görünçe güzel gözlerini
Ben kendimi bilmezdim
Saygılarımla 09,05,2005
İlker KesemenKayıt Tarihi : 8.5.2006 21:34:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!