Ne zaman gülsem peşimden efkar kovaladı;
Efkar bir türlü benim peşimi koymadı...
Bir gün değil, bir günün içinde;
İki saat gülmedim ben...
Beni üzeni herkes göremez, duyamaz, bilemez...
Mesela hemen hemen her gün ağlarım;
Karalar bağlarım ama hiçbir kimse hissetmez...
Herkes gibi etrafıma gülücük dağıtamam ben...
Bir gün değil, bir günün içinde;
İki saat gülmedim ben...
Şu hayatta en çok ondan emindim;
Ondan, dedemden! Beni sever dedim;
O bile sevmemiş, bilemedim...
Her şey canımı yakmıştı da;
Bu beni kor ataşa attı...
Bir gün değil, bir günün içinde;
İki saat gülmedim ben...
Geceleri herkes uyumayı sever;
Ben ise herkesi uyutup karalamayı;
Bir bestenin ardından içimi, öfkemi;
Sinirimi dökmeyi...
Bir gün değil, bir günün içinde;
İki saat gülmedim ben...
Kayıt Tarihi : 29.6.2024 02:42:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
"EĞER SİZLER, BENİM BİLDİKLERİMİ BİLSE İDİNİZ, GÜLMEYİ UNUTUR, YEMEYİ İÇMEYİ TERK EDER VE GECELERİ YATAKLARINIZDA YATAMAZ, ÇÖLLERE DÜŞÜP ORALARDA HELAK OLUP GİDERDİNİZ." -Hadis-i şerif meali-
"AĞLATIRSA MEVLA'M YİNE GÜLDÜRÜR." -Ata sözü-
"SON GÜLEN İYİ GÜLERMİŞ." -Ata sözü-
Hayat bir sınavdır ve sınavlarda ciddi olmak gerekir bay şair. Onun için, sınava tabi kişilerin fazla gülmek yerine, sınav şartlarına adapte olmaları ve gülme işini sınav sonuna tehir etmeleri kendi lehlerine olur.
Hayırlı sınavlar.
TÜM YORUMLAR (1)