Gülmedim anne Şiiri - Osman Kaya Malatya

Dumana büründü al yeşil obam,
Sen gittin gideli gülmedim anne,
Çalıştım çırpındım boşuna çabam,
Aktı göz yaşlarım silmedim anne.

Sevdaya tutuldum çocuk yaşımda,
Tat kalmadı ekmeğimde aşımda,
Vefasızlar bela oldu başımda,
Günler nasıl geçti bilmedim anne.

Çağlayan pınarda sular akmıyor,
Dostlarda deyişti sıcak bakmıyor,
Aç susuz gezerim sesim çıkmıyor,
Senden sonra murat almadım anne.

Bir yandan baskılar gurbete iter,
Ateş yanmayınca duman mı tüter,
Benim çektiklerim beterden beter,
Sabrettim isyankar olmadım anne.

Göç eyledim yaban elde kışladım,
Yana yana yüreğimi haşladım,
Çocuk yaşta zor işlere başladım,
Sebat ettim karşı gelmedim anne.

Bin bir zahmet ile bu güne geldim,
Dertlerin elinden sinemi deldim,
Gariptim yordular sarardım soldum,
Sitemli olsam da yılmadım anne.

Huzur olsun diye hayli çalıştım,
Sessiz sessiz yaşamaya alıştım,
O yıllarda sabır ile tanıştım,
Kırıldım döküldüm ölmedim anne.

Aşık Kaya arzu halini söyler,
Sitemim kendime elveda beyler,
Muhannet yolcuyu yolundan eyler,
Mert olana hata bulmadım anne.