Ne karalı bir bahtın varmış,
Dinmedi dertli gönlün “ANA“
Ne belalı bir yazın varmış,
Gülmedi melek yüzün “ANA“
Ben kendimi bildim bileli,
Yüreği ağlar gördüm seni,
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
'Anne' olmek böylesi zor,ama bir o kadar güzel.Tebrik ederim.Mekanı cennet olsun.
elif ay
hüzün okudum bu güzel eserde sayin bay Demircan! yürekten kutlarim sizi...
kaybetmek en zoru onları...ama bir anne olarak biliyorumki en büyük acı yavrusunu kaybetmektir...onu kaybetmekten korksamda anamın evletlarını kaybetmesinden korkarım hep...o acıyı yaşamasından...bencilce belki ama öyle hissediyorum...
tebrikler üstadım..
sevgilerle kalın...
Ruhu şad mekanı cennet olsun ananızın Mehmet Ali bey...
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta