arının tacizine uğramayan gül dalına, bülbül konmazmış. Bahçesine
sorumluymuş önce. Güne açmadan tenini yıkarmış çiyle. Sabahın
serinliği okşarken kasıklannı, durulanırmış imbatla. Opüşürmüş büyük
bir hazla yaprak, dikenle... Açık bir lağım küresel atmosfere, bırakırmış
kendinden bile gizlediği o zarif kokuyu... İnceliğinden
olsa gerek
akla düşermiş
içimde bir merak
öyle bir merakki
ölümümden bir ay sonra
bir güncük yaşamak
ve
dostu düşmanı
Devamını Oku
öyle bir merakki
ölümümden bir ay sonra
bir güncük yaşamak
ve
dostu düşmanı




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta