Güllük ve Çınarları Şiiri - İlyas Özmen

''GÜLLÜK'' diye bir bağ çitsiz duvarsız
Kimisi ne çare görmedi gitti
Kimi benim gibi daldı izinsiz
Kimisi sırrına ermedi gitti

GÜRKANİ diyorlar ulu bir ağaç
Yaprağı şifalı meyvası ilaç
Herkese cömertde bir bana kıraç
Bir türlü halımı sormadı gitti

RASİM Hocam kökü Eskişehir'de
Dalları Antalya ''GÜLLÜK''lerinde
Sözüme katlandı her seferinde
Cahildir diyerek vurmadı gitti

CEYLAN'mış,dediler; ağacın hası
Bağın kurucusu bağın ağası
Her derde devaymış onun meyvası
Bir benim yaramı sarmadı gitti

İNCE bir ağaç var uzunca dalı
Mevlaya aşıkmış kul-a sevdalı
Dediler meşhurdur pekmezi balı
Nedense bir parmak sürmedi gitti

ÖZMENEM'in henüz meyvesi koruk
Tadı biraz tuhaf acımsı buruk
Herşeyi bilir de kara korkuluk
Şiire tadını vermedi gitti

(Mustafa Ceylan ve Antalya GÜLLÜK Dergisi Grubu'na saygılarımla)