Güllübağ Talan Oldu Şiiri - Hayati Yavuzer

Merhum Ahmet Kabaklı Hoca’ya

Kalem erbabı sine-büryan düştü
Çünki aralarından o can düştü

Dağıldı takvimlerin yaprakları
Zamanın silsilesinden an düştü

Harput diyarından şol Güllübağ’dan
O baki aleme bir mihman düştü

Göç edince Güllübağ’dan o bülbül
Hazan erdi o baga, talan düştü

Yüreği kıt’a kadar gül-zar idi
Soldu simdi, güllere figan düştü

Yazılır nice merdançün hikayet
Kabaklı Hoca’ya bir destan düştü

Bir Balak Gazi’ydi yüzyıl içinde
İrfan ordusunda kahraman düştü

Sayısız vasf ile müzeyyen idi
Dilinden hep edeble erkan düştü

Nice insan onun talebesiydi
Onun mirası bize irfan düştü

‘Gün Işığında’ sundu her gerçeği
Kaleminden zulümata tan düştü

Mazlumun, masumun yanında durup
Hak yoluna kalemi üryan düştü

Merhametliydi zayıfa, düşküne
Kabrine dua-yı masuman düştü

Niceler gönlü zulf-i yarla mestken
Onun gönlüne hubbü’l-vatan düştü

İnançlı idi, temiz ve bid’atsiz
Nasibine solmayan iman düştü

Dualar altında yürüdü Hakk’a
Nice bir tilavet-i Kur’an düştü

Bir elinde tutar idi Kur’an’ı
Bir eline bayrak-ı Turan düştü

İltica etti vatan-ı asliye
Melekler diline ‘gel ey can! ’ düştü

Erkişi kavlince verildi sala
Erenler halkasına ziyan düştü

Sekiz Şubat İkibinbir yılında
Yürüyüp Hakk’a gözden nihan düştü

(9 Şubat 2001/Üsküp)