Güllü Cinaslar Şiiri - Veysel Soysal

Gül dikene
Rahmediyor, gül, dikene.
Bülbül güle, güldü gene.
Sitemi güle değildir,
Onun ahı, gül dikene.

Güle sar.
Bülbül ölmüş, güle sar.
Muhannet saçlarına,
Nispet için gül asar.

Gül demi.
Geldi bağa gül demi.
Şimdi bülbül gülde mi?
Kızıl gonca kanamış,
Göğsündeki gül demi.

Güldüğüm.
Bağa vurdu, gül düğüm.
Bülbül yasına durmuş:
“Görülmedi, güldüğüm”.

Güle ne.
Bülbül çıka, gül ene.
Bahçe yanmış güle ne?
Mevlam daha çok vere.
Halimize gülene.