Güllü Çevriye... Şiiri - Cağlar Akarsu

....Köşe başında ki,
Mahallenin bir hoşça kızı,
Ağzında damla sakızı,
Çiğner-çiğner patlatırdı,
Şen kahkahaları her an dizginsiz,
Bir söyler, bin gülerdi,
...
Her akşam üzerleri köşe deki bakkala gelir,
Sokak taşları ayaklarının altında,
Keklikler gibi sekerken,
Eteklerini yavaşaca yukarı çekerdi,
Güllü Çevriye mahallenin kırmızı çiçeği
Ayrı bir dünya da yaşarda giderdi..
Ah güllü ah! !
.....
Her akşam, Niyazi Bakkal, yolunu bekler,
Bir kutu şekeri gülüşüne hediye ederdi,
Sokak başlarında çocuklar,
Ellerinde misketler, yuvarlanırken,
Çevriye 'in arkasından,
Bir de ıslık çalarken, gülerlerdi,
...
Ah... bir gün delikanlı gönlünde taht olur,

Geceler boyu kasaba meyhanesinde söz olurdu,
Gün doğarken elinde çamaşır sepeti,
Çeşme başında, güllü şalvarlarını yıkarken,
Gözlerin üzerine doğru dikili kalmasından,
Elleri belinde muzipçe izlerdi,
...
Uzun kınalı saçlarına iliştirdiği,
Gülü ile ayrı bir hava da gezer giderdi..
...
2003/şubat/