Güllerin Sultanlığı!

İnsin artık; “çan” kayadan, ezanlarım gümbürdesin!
Başkentimin merkezinde? Çanlı kaya neyin nesi?
Feth-i mübin olup tamam; her zirvede ALLAH densin!
Miskler gibi koksun orda; hak nebinin gül nefesi!

Osmanlının mirasında; fazla oldu baykuş sesi!
Gül dalında okumalı; esmaları bülbül sesi!
Selam dursun başkanıma; şu yurdumun tüm efesi!
Dönsün artık lehimize; terazinin hak kefesi!

Cumhur verdi müspet karar; ”yeter! ” dedi, “bunca zarar! ”
“Gayr-i Müslim yaşam tarzı; müslümana büyük zarar! ”
“Mümin gibi yaşamakta; vardır elbet bize yarar! ”
Kırdı halkım oylarıyla; üstündeki pis kafesi!

Azınlıklar sulta kurup; kukla gibi oynattılar!
Kâfir gibi yaşamayı; müslim halka dayattılar!
Safi dine hile katıp; avamlara çok sattılar!
Yusuf diye yutturdular; saf halkıma şu “Yafes’i”!

Güldü artık şu milletin; kaç asırlık kara bahtı!
Baştanbaşa güller açtı; Abdullahla vatan sathı!
Haktan inen bol rahmetle; biter yurdun kıtlık kâh’tı!
Bak geliyor Mün’im Rabden; her nimetin en enfesi!

Zafer ayı şu ağustos; sever ondan millet onu!
Bahşetmiş Hak; çok zaferi. Saymak ile gelmez sonu!
Ekledi hak o halkaya; zafer diye dünkü günü!
Kayseriden gelir dinle; pare pare topun sesi!

Bitti diken krallığı; geldi gülün sultanlığı!
Binler şükre değer bunun; inan dostum bir anlığı!
Olamadı buna mani; C.H.P’nin şeytanlığı!
Top sesine mağlup oldu; şu Baykal’ın hırçın sesi!

29.08.2007.İzmir.