Güllerin Kıyameti-1 Şiiri - Sabri Özcan

Gülleri yakıyor arkaik ateşgedeler
Gergedan boynuzuna tapınan sergerdeler
Münafık bir inkarın firavunları
Sahte tanrılarına sunular adıyorlar
Yakılmış bebeklerden
Yıkılmış şehirlerden
Krallıklar türetiyor
Kılık değiştirmiş nemrutlar
Kağıtlara dönüşmüş putlar
Piyasa tapınakları fabrikalar
İnsan yeyip insan tükürüyor
Post modern canavarlar
Fraglar papyonlar kara gözlükler
Gizlemeye yetmiyor vahşetleri
Nefeslerinde leş kokuları
Gülüşlerinde yılışık bir inkar
Şeytanı tiksindiren yaratıklar
Sahte cennetlerin boş hayaliyle
Dünyayı cehenneme çeviriyorlar
Milat öncesinden ve sonrasından
Küfrün tarihi yazıldı
Mekke’de Güllerin Şahı taşlanırken
Kudüs’te İsa aşağılanırken
Ve kovalanırken Musa
Yusuf atılırken zindana
Ateş çevrilirken suya
İbrahim düşerken mancınıktan
Sırıtıyordu Nemrut sırıtıyor hala
Şeytanı iğrendiren bir edayla
Barış ve iyilikten bahseden başkanlar
Siyon tapınaklarından aldıkları yetkilerle
Firavun fahişelerinin modernize piçleri
Cehennem kaçkınları mağrur kancıklar
Kudurmuş kana susamış sırtlan enikleri
Poliandrik bir yılışıklıkla
Meydanlarda seri cinayet provası yapıyorlar
Modernite uyutucuları bilim afyoncuları
Ölülerin üzerinde ziyafet veriyorlar
İnsan eti ve insan kanı içmeye alışkın
Avrupa paganları afrika yamyamları
Ağızlarındaki kanı sildikten sonra
Kendi vampirlerinin suç dosyalarına
Şerh düşüyorlar barış ve insanlık adına
Kurtarıcılık oynuyorl
Esaretin baş müsebbibi olanlar
Lakin asıl suç bizde değil mi ey Müslüman
Sımsıkı yapışarak Allah’ın sağlam ipine
Kapılmayarak boş batıl hayallere
Öze dönerek ve kendimiz olarak
Geçebilirdik her medeniyetin ötesine
Şimdi bu akan kanların hesabıyla
Mahşer gününde kim gün yüzü görecek
Ölen bebeklerin tecavüz edilen kadınların
Nahak yere katledilen erkeklerin
Günahları neydi biz neredeydik
Bunu Resulullah’a kim söyleyecek
Kim söyleyecek şimdi! ...
Hangi yürek! .....