Güllerin Keder Kokar Şiiri - Enes Çubukçu

Aynalara sor yalnızlığımı
Güzelliğin benim bildiğim bir sırdır
Bilemezler sana akan aşk ırmağımı
Kalbin içimi yakan ince bir sızıdır

Nerdesin özlemlerim çağlayan oldu
Seher vaktinde beklerdim o gül yüzünü
İlk ve son gülüm hazan oldu soldu
Istıraplarla doldu aşkımın ilk güzü

Anladım ki güllerin keder kokar
İlhamlarımdan yalnızlığın akar
Bürünerek bir düş prensine
Hayallerim bile seni arar