Bir zamanlar yeşil yeşil bakardın.
Rüzgar ile misk’ü anber kokardın.
İlk baharda binbir çiçek açardın.
Beni büyüleyen SAMANDAĞ Hani.
Göçmen kuş yuvası ey şirin beldem.
Bir zamanların o kuşları nerde.
Hiç eser kalmamış maziden sende.
Kırlarda uçuşan kuşların hani.
Yüksek tepeler’den seyre doymazdım.
Seni can bilirdim uzak kalmazdım.
Bitirmişler seni asla ummazdım.
Bahrda taktığın süslerin hani.
Yağmur yağdığında toprak kokardın.
Yeşil ağaçlarla renk renk dolardın.
İnsanların zalim olmaz sanırdım.
Yıpratmışlar eski hallerin hani.
Çarpık yapılaşma almış yürümüş.
Ağaçlar yok olmuş betonlar dolmuş.
Üç kat ruhsat alan altı kat yapmış.
Hizmet özlemiyle gelenler hani.
Kanatmışlar yüzün çehren bozulmuş.
Cadde sokak çukur çağmurla dolmuş.
Bir başı bozukluk almış yürümüş.
Sana hayat veren su satılmış? Hani.
Tahsin EMEK 1996
Kayıt Tarihi : 10.11.2009 20:12:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!