Güllerin Dilinden Şiiri - Nurefşan Karakaş

Hep bize benzetilerek anlatıldın yâr!
Lakin bizden dinlemediler hiç Seni.
Masumluğumuzu senden aldık ey Nebî!
Rabbimize karşı boynu bükük durmayı,
Senden öğrendik, zalime karşı dimdik ayakta durmayı.

Sen koklarken bizi, hicap eder; boyun bükerdik.
Zira, senin kokunun yanında bizim kokumuz bir hiçti.

Bir arkadaşımızı kokladığında onu çok kıskanırdık Efendim!
Bir kerecik de bizi koklasa diye içlenirdik.

Yâr! Keşke hayatta olsanda herhangi birimizi koklasan
Seni o kadar çok özledik ki kıskanmak bile gelmeyecek aklımıza inan!
Bitsin artık firak, bekletme bizi Cân!
Hasretinden solmak üzereyiz, gel de hayat döndür ey Sultân! ...