Güllerin Aşkı Şiiri - Sahver Ustundag

İki aşık tanıdım, birbirinden uzakta
Karşılıklı bakardı, onlar konuşmasa da
Baharın gelişiyle, onlar mutlu olmuştu
Uzanan kollarıysa, birbirini bulmuştu
Birinin adı beyaz, diğeri pembe güldü
Kavuştukları o an, sanki düğün günüydü
Pembe güllerini açmış, kahkahayla gülerken
Beyaz daha tomurcuk, tebessüm ediyordu
Sımsıkı sarıldılar, onlar ne de mutluydu
Gece ve gündüzleri, mutlulukla doluydu
Seher vakti bülbüller, meşk ederdi beyazla
Pembe ise her sabah, uyanır serenatla
Yine böyle bir sabah, pembe çok hüzünlüydü
Beyaz gülü kesmişler, bülbül ise inliyordu
Pembe birden titredi, sanki canı yanmıştı
Birde baktı iki el, onu da koparmıştı
Buluştular yeniden, bir vazonun içinde
Adları gül olsa da gözleri yaş içinde...