Güllerim...
Kırmızısı, pembesi, beyazıyla...
Canım güllerim benim...
Tuttuğumda elimde akan rengidir rengi bazen...
Bazense ardından bakakaldığımda,
Ta derinlere kadar işleyerek,
Yüreğimdeki acı...
Kırmızısıyla...
Kimi zaman yüzümde gülümsemelere karışan,
Hayallerim gibidir,
Uyanıkken gördüğüm rüyam,
Pembesiyle...
Kimi zaman ise aşkımın rengidir...
Saf, kirlenmemiş, hasretle, özlemle ölesiye seven...
Kızıl günbatımından önce yaşanacak,
Bir aşkın saflığını taşır üzerinde...
Belki de günbatımından sonra üzerine serilecek örtünün rengini...
Beyazıyla...
24/12/05/13:55
Bedri Kenan KaraalKayıt Tarihi : 17.8.2006 21:47:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Bedri Kenan Karaal](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/08/17/gullerim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!