Güllerim Küskün Şiiri - Osman İnci

Söndürdün gittin işte, yanan közümü,
Dinlemedin sen benim, bir tek sözümü,
Kapris yapıp delirttin, asi gönlümü,
Seviyorum demiyor, dillerim küskün...

Kara bulutlar gelip, gönlüme dolmuş,
Yemyeşildi bağlarım, böyle ne olmuş,
Koku saçmıyor artık, leylaklar solmuş,
Açmıyor tomurcuklar, güllerim küskün...

Rüzgârda uçan saçlar, yürek yakardı,
İlah sayardı gönlüm, aşkla tapardı,
Ne güzeldi eskiden, baygın bakardı,
Şimdi böyle ağlıyor, gözlerim küskün...

Sayende umut bitti, her günüm çile,
Bir tatlı söz söylemek, yasak bu dile,
Beraber gidecekken, ölüme bile,
Tutmuyor ellerini, ellerim küskün...