Çalkantılı bir denizdi düşlerim… Avuçlarımda acıtan bir sevdanın sureti kanamaktaydı. Sen yoktun. Mutluluklarım hasret meydanlarına yığılarak yakılmış; hüzün tablolarıma, talihsiz hayat sergileri açılmış kimsenin gelmediği… Kendimle söyleşiyor gizli kapaklı ruh hallerimin acı telaşı. Bir de rüzgar kulaklarımda sürekli konuşuyor. Ne dediğini anlamıyorum, çok mutsuzum. Gecelere saplanmış kirpiklerimin uyku haritası komada. Zifir karanlıklarında gecenin duvarına attığım sancılı çentikler yeter artık sevgili. Gözlerim açık uyumaktan kurtulmak istiyorum.
Geceler göçerken üzerime “gülüm, gülüm” diye kazı adımı sessizliğe…
Gerçeklerden uzaklaşmış ayrıntılarımla arınıyorum kederlerden, her nefesin hayata ilmeğim… Sen geldin. Cansız bir güneşte yüzüm solgunken, mahzun gözlerimde cenneti nasıl gördü gözlerin sevgili? Her gün yineledin mutluluklarımı, imgelerin altını çizdin, yeniden tanımladın hayatı. Kendinle tamamladın. Saçımın her telinde atarken yüreğim, adım adım yürüdüm ateşe. Yanmayı aklıma getirmedim. Her adımda damla damla duyumsadım dimağımda sevdayı. Bütün hayatım arkamda kalırken, yağmur yağdı korkularımı bastırdı. Bir atın yelesinden, yalın bir şiirin güzelliğinden, uzak bir yıldızdan geliyorum sana doğru. Elinden tutmuşken mavi bir kasırganın, gökyüzüne basmışken gece mührümü, bakışların ateş olur yakarım kendimi yar, gitme!
Usul usul gönlüme girerken hasretin karanlık gülleri; çiviledim düşlerimi geceye. Perde perde gözlerin açıldı, umut taşıdı kuytularıma. Sıyrıldım karanlıklardan, gözlerimin güneşini öptü sonra gözlerin. Sevdalı harflerin çaldı kapımı. İmkansızlığın acımasız tanığı olsa da her gece, pul pul döküldü hasretin üzerimden. Bedenim soğuk, feryadım ateş, boğazımda düğüm düğüm son nefes. Yaşama yetmez gücüm sevgili, gitme!
Tamamını Oku
Harikaydi:) kutlarim yureginize saglik
Yüzünü dön geceye, dön yüzünü rüzgara, yağmurlarıma dön, içini dök sonbahara sevgili, sevdanı gürül gürül akıt damarlarıma… Unutma, ikimizde üstünüz sevdadan yana, bu yüzden eşitiz ve bu yüzdendir birbirimize gereksinmemiz. Yokluğunda yakar her damla gözümün pınarlarını, her damla güleç yüzüne duacı olsun yar, ne diyeyim. Güleç bir yüzün derinlerindeki yıkımları örtsün kapını her çalışım. Her merhaba yangınların içinde beklenmedik bir karşılama. Yandıkça yeniden dirilirken yapraklarım gel etme sevgili, güllerim kanar, gitme!
Gerçeklerden uzaklaşmış ayrıntılarımla arınıyorum kederlerden, her nefesin hayata ilmeğim… Sen geldin. Cansız bir güneşte yüzüm solgunken, mahzun gözlerimde cenneti nasıl gördü gözlerin sevgili? Her gün yineledin mutluluklarımı, imgelerin altını çizdin, yeniden tanımladın hayatı. Kendinle tamamladın. Saçımın her telinde atarken yüreğim, adım adım yürüdüm ateşe. Yanmayı aklıma getirmedim. Her adımda damla damla duyumsadım dimağımda sevdayı. Bütün hayatım arkamda kalırken, yağmur yağdı korkularımı bastırdı. Bir atın yelesinden, yalın bir şiirin güzelliğinden, uzak bir yıldızdan geliyorum sana doğru. Elinden tutmuşken mavi bir kasırganın, gökyüzüne basmışken gece mührümü, bakışların ateş olur yakarım kendimi yar, gitme!
.............................
Geçmişin iz sürücülerinden aynı sakız sözleri duyunca yürek bir başka dünyanın adamı olduğunun farkına vararak dokunur gerçeğin düş tuşlarına. Gecenin ateşli nöbetlerinden bir şarkı yükselir ve sessizlik üşür, kemirir sevdalı tırnaklarını aşkla. Yangın mevsimleriyle yollar yürürken sevgi, gül serper sevdalısının yollarına, kavuşma mevsimlerini ruhunda yaşatarak...
Derin. Okuyanı düşündüren bir çalışma daha kaleminizden. Ayak sesleriniz öylesine net ki, uzaklardan bile duyabiliyor isteyen yürek...
Tebriklerimle şaire...
Gidene kal denilmez. Kişinin öz güvenidir bir şekilde kal dememek. Sevilen sevildiği yürekte kalamıyorsa, kabına sığamıyor ve hep yeniyi arıyorsa kal demek beyhude. Her giden kendini götürür seveni değil. Kendi kendine ne kadar yetebilirse o kadar gider.
Sığamayanlar varsa kabına, geniş kablar yetmiyor ve dar kalıplarla kendini şekle sokabiliyorsa bırakın gitsin.
Bir çoğu aynı yanılgıların güneşinde ısınır. Isındıklarını sanırken üşüdüklerinin farkına varamazlar. Üşümek bir uyku halidir ve kendini hissettirmeden öldürür insanı. Yaşadıkları ısıtabilseydi, gitmeyi göze alabilir miydi?
Nesir türünden güzel bir paylaşımdı.
Tebriklerimle.. Cumhur Karaca
Madem aramıza katılamıyorsunuz haklı olarak, bu eklediğiniz son yazıya ilk yorumu ben yapamayım bari...
'Gerçeklerden uzaklaşmış ayrıntılarımla arınıyorum kederlerden, her nefesin hayata ilmeğim… '
cümlesini, size söylemek istediğim şeye tarif ararken, ikinci kez karşılaştığımda dikkat kesildim.Yazılarınızdaki bu hayalini yaşatan ve inanmış sesleri çıkartan şey, sizin kendi sıradışı yeteğinizle alaklı elbette ama esas merak ettiğim, yazarken yaşadıklarınız.Yoksa dediğiniz gibi 'Gerçeklerden uzaklaşmış ayrıntılarınızla arınıyor musunuz?' yazarken.Pek çok süslü ve sihirli kelime yakalayıp yazanlar var ama herkes bu kadar mantıklı ve düzgün bir kurgu yapamıyor bana kalırsa.
Aramızda olmayışınıza üzgün ama bu vesileyle son çalışmanızı okuma şansından dolayı sevinçliyim.Belki bir ümit diyerek kapımızın her daim açık olduğunu bilmenizi isterim.Muhabbetle kalın.
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta