Gülleri Yakar Şiiri - Kemal Berk

Hayalin aklımda, gitmez gözümden
İçime attığın ateşin yakar
Yolumu keserek vurdun özümden
Gönlüme saldığı gülleri yakar

Bir akşam vaktinde sesi gelince
Yöneldim o yöne hemen yelince
Saçları dökülmüş gördüm belince
Dönüpte baktığı yüzleri yakar

Gecenin karası olunca gözler
Arının baldaki sırları özler
Volkanlar patlarken yakıyor közler
Gönlüme gül verip özleri yakar

Estirir rüzgarı gönülde huzur q
Sevenin yürekte aramaz kusur
Gönülden gönüle uçuşan surur
Gülerken yüzünde gözleri yakar

Kül'özün geçmişi sevdaya kanmış
Gördüğü güzele yürekten yanmış
Uzattığı kollar kurumaz sanmış
Sevdiği uğruna ömrünü yakar

Kemal'eren/Kemal Ber