Gülleri Solmuş Ülkemin

düşün ki halil ibrahim sofrasındasın
ve emekler bulaşıyor yüzünün rengine
melekler taaf ediyor sonra
devletin kutsal kaderine

şimdi hirada tek başına
şarkılar söyleyip gidiyorsun
bilirsin
yakınlar uzak olmadan
uzaklar yakın olmayacak yine
bir de kan
sitem edilmiş bir göz yaşı eşliğinde
sağlam bir ihanet
ve ispiyon edilen yürek
ah her yerde kendini aratır
sevmeyi öğrenerek

bitkin ve yorgun
gülleri solmuş ülkemin
içinde ihanet ve ihtilal
üzerinde kefaretsiz yeminler ile
tek tek sayıyorsun mezar taşlarını
söyle şimdi gecelerin ve denizlerin şairi
hangi aşkta olabilirk ki bu plotonik yara
ya da kim bağırarak yazar bunu
bayraklara kan damlayınca

Şehit dediğin
Allah katında yaşıyordur aslında..!