Gülleri sevemez Oldum Şiiri - Tahsin Emek

GÜLLERİ SEVEMEZ OLDUM

Henüz yeni açmış idi gül
Damla, damla kızılca idi
Senin yanaklarındandı rengi
Damlacıklar dökülen terin gibi
Sevgi ile bakınıyordu etrafına
Aynısı! Gözlerindi sanki
Tazecik bir koku yaymıştı
Her tarafı kaplamıştı
Beni bir sarhoş yapmıştı
Aynı senin kokun gibi
Gözlerimi alamadım
Seyretmeye doyamadım
Yanından ayrılamadım
Hep sende kaldığım gibi
Al rengi vardı! Â l mira
Dertler verdin sıra, sıra
Ne sözün vardı hatırla
Açan gonca güller gibi
O gonca açtı sonradan
Poyrazlar esti doğudan
Oldubitti her ne olan
Kimlerdi sözün sahibi
Zaman ilaçmış her şeye
Ne lüzum var ki gerçeğe
Sıkıştırdın bir köşeye
Ömür boyu Mahkûm gibi
İnancım kalmadı gül e
Sararıp solan bülbül e
Gül sümbül olmaz nafile
Aynı benim sözüm gibi