Gülleri Ne Yanına Eksem Sevdanın

GÜLLERI NE YANINA EKSEM SEVDANIN “
Duygusuz,duyarsız ve öznesiz...
Yüreksiz,sevgisiz,sensiz kıldığın! ?
Acı ve hüzün dolu bıraktığın;
Bir hayata,yaşama...
İçten içe kırgın olan,
Baş kaldıran!
Radikal düşünlerle,
Marjinal çıkışlarla...
Tavır koyan;
Benim!
Yığınlar içinde...
Bir başına...
Yalnız...
Sen ve sevgin olmaksızın,
Yaşamayı öğrenen...
İnsanların;
Kıyısından,
Köşesinden...
Tutunduğu hayata,
Bambaşka noktalardan...
Temas eden,
Dokunan...
Doğrular oluşturma uğraşı veren,
Sıradan insanların...
Şimdilerde ayrımsayamadığı,
Günümüz Dünya'sında;
Hiç varılmayacak bir tada! ?
İlk adımlarını atan...
Örülü duvarlar ardında kirlenmiş...
Mutsuz yüreğinde!
Yepyeni ufuklar ışıklandırmaya koyulmuş...
Bütün hüzünlerin,
Bütün mutsuzlukların...
Köprülerinden,
Ölümlerimizi seyr'eden...
Sevgisizliğini
'Zulüm' sayan...
Farklı bir hayat! ?
Bir başka yaşam tarzı peşinde,
Koşan...
Koşuşturan! ?
Benim...
Belleğime bulaşan! ?
Sorgulara tahammül etmek...
Biliyorum ki!
Mümkünsüz bir şey! ?
Uzun soluklarla geçiyorum,
Tümcelerimi.
Sözcüklerim yorgun! ...
Sözcüklerim güçsüz...
Ve bıkkın! ?
'Büyüdükçe kirlenen varlığında'
Küçük bir anı...
Ve bir ayrıntı olarak kaldı...
İlk masum günahına soyunan;
Zamanları yitik...
Sevine muhtaç! ?
Benliğime sahiplenen...
Tutkuna Yenik Ve tutsak düşmüş yüreğim! ?
Ve ne çok garip ki...
Şu yaşam! ?
Dünümüzü...
Bugünümüze yabansadı!
Oysa...
Böyle mi olmalıydı?
' Y a z ı k! ? '
Öldüm say beni! ?
Ve varsa..
Ki cesaretin!
Gel...
Al,sevdan ile çürümüş! ..
Yüreğimin cesedini.
Ardında kaldığım sevgin...
Korkuların tortusundan arta kalan?
Yitik bir umudun! ? ...
Kalıntılarından başka bir şey değil.
Ateşe verilmiş ömrümüzü...
Kurtarmaya yetecek! ?
Pek bir şey kalmamış bende...
Koşuyorum!
Şimdi umutsuzluk veren! ?
Bakışlarının ardından;
Şimdi...
Yokluğunu istiyorsun benden!
Uğruna,
' Ne/Le/Rim/Den'! ?
Olduğum Sevdam...
Upuzun hasretlerden geçiyorum;
Bir biir adım daha! ...
Sonu olmayan...
Bitmek bilmeyen! ?
Gereksiz yorgunluğumu...
Sıyırıp atıyorum üzerimden
Seni görmüşlüğüm! ? ...
Sana görünmüşlügüm! ?
Olmasın artık...
Kendi yokluğuma...
Sarılıp büsbütün! ?
Boyunca uzanmalıyım...
Yaşamın orta yerine?
İyisi mi! ? ...
Uzaklaşmalı...
Senden..
.Ve kendimden! ?
Ardımda...
Kimselersiz varlığımı bırakıp,
Yerli yerinde! ...
Bil ki...
Zamanla alışırım yokluğuna!
Unutmuşluğuna!
Çünkü;
Biliyorum ki...
Bugün olmasa da,
'NASIL OLSA BİR GÜN!
BİR YERLER DE SENİNLE…
YENİK DÜŞERDİK HAYATA'
Ezilir misin?
Vefa enkazının kalıntılarının altında!
Mutsuzluğun sanrısı...
Bilmem?
Sarar mı yüreğini! ? ...
Ama boş ver...
Bırak ardını geçenlerin!
Öylece kalsın...
Aitliğince!
El vermezde pişmanlıkların;
Kabullenemezde benliğin...
Böyle hiç yoktan yitirmeyi! ?
Göze alamadığında!
Senin içinde kutsal ve benzersiz! ?
Olduğunu yaşadığında...
Doyulası ve tadılasıysa! ?
Bütün yaşamsal biçimlerden...
Bu sevda! ?
Ve kalmışsa?
Sevgimizin Dünya'sında...
Küçük bir Umut! ?
Ki bu Umut;
Dolayımlarında yada açılımlarında değil,
En ücra köşesindedir yüreklerimizin! ?
' Uç mevzilerindedir! ? '
Ve sen...
Bu küçücük Umudumuzla! ?
Birbiri ardına...
Arala bütün kapıları...
Ve son kapı...
Sevgimize açılsın;
Sevgimize...
Denize...
Ömrümü koyduğum senden,
Umar dilenmek gereksiz...
Yinede…
Son kapı sevgimize açılsın diyorum! ?
Yokluğuna...
Hüznüne açılsın...
Denizine...
Vurgununa açılsın...
Dönüşü olmayan kapılara...
Dönmeyebileyim yeter! ...
Yeter ki...
Ölümcül yokluğuna...
'Muhtaç olmayım yeniden...'
Bir adım...
Bir adım daha...
Bir kapı...
Bir kapı daha...
Dönüp bakmaya...
İçerim el vermiyor!
Ardımda...
Yarım yamalak bir yaşanmışlık! ?
Yitik...
Anlamsız bir sevda.
Ufuklarda...
Yine de gezinir göz bebeklerim! ?
Görünürde...
Ne sen/ne deniz!
Ne Umut...
Ve ne de Sevda'n.
Ama boş ver...
Bütün bunları bırak bir kenara!
Öğren ayakta kalmayı...
Soluk almayı!
Şarkımız olmaksızın...
Yalnız ve bizsiz! ?
El vermezde pişmanlıkların,
Kabullenemezde benliğin...
Böyle hiç yoktan yitirmeyi! ?
Göze alamadığında!
Senin içinde kutsal ve benzersiz! ?
Olduğunu yaşadığında...
Doyulası ve tadılasıysa! ?
Bütün yaşamsal biçimlerden...
Bu sevda! ?
Ve kalmışsa?
Sevgimizin Dünya'sında...
Küçük bir Umut! ?
Ki bu Umut;
Dolayımlarında...
Yada açılımlarında değil,
En ücra köşesindedir yüreklerimizin! ?
'Uç mevzilerindedir? '
Ve sen...
Bu küçücük Umudumuzla! ?
Bir biri ardına...
Arala bütün kapıları...
Ve son kapı...'Sevgimize açılsın; '
Sevgimize...
Denize!
Ömrümü koyduğum senden,
Umar dilenmek gereksiz...
Yine de...
Son kapı sevgimize açılsın diyorum! ?
Yokluğuna...
Hüznüne açılsın...
Denizine...
Vurgununa açılsın!
Dönüşü olmayan kapılara...
Dönmeyebileyim yeter!
Yeter ki...
Ölümcül yokluğuna,
'Muhtaç olmayım yeniden...'
Bir adım...
Bir adım daha...
Bir kapı...
Bir kapı daha...
Dönüp bakmaya...
İçerim el vermiyor!
Ardımda...
Yarım yamalak bir yaşanmışlık! ?
Yitik...
Anlamsız bir sevda.
Ufuklarda...
Yine de gezinir göz bebeklerim! ?
Görünürde...
Ne sen/ne deniz!
Ne Umut...
Ve ne de Sevda'n.
Ama boş ver...
Bütün bunları bırak bir kenara!
Öğren ayakta kalmayı...
Soluk almayı!
Şarkımız olmaksızın...
Yalnız ve bizsiz! ?
MistikFikasyon'u;
Ve yarattığı Terör'le...
Değişken beyninin
Unut gitsin sonrasını da...
'Unutmuş olmak için'
Sevmiş olmanın,
rahatlığı ve kolaycılığı ile...
Gözle görülür...
Elle tutulur...
Bir şeyler aramak...
Gereksiz oysa! ?
Bir bir kapattığın kapıların ardında! ...
Günahlarını...
Pişmanlıklarını...
Omuzlarımıza yüklendiğimiz! ?
Aşkımızdan söz etmek zor! ?
Zor ardından dönüp bakmak! ...
Acılarımız...
Umutlarımızın bittiği yerde başlamadı mı?
Sorarım sana! ? ...
Bir tanem,
Sorarım! ?
Seven...
Ağlamazı mı?
Zor gelirken...
Sevdiğinden ayrı olmak!
Hüzün verirken...
Sevdiğini söyleyememek...
Bilirsin bir tanem...
İyi bilirsin! ?
Bir zamanlar...
Çok eskilerde!
'Ağlarsam! ? ...
Ağlayanım ol! ..'
Dediğim biri vardı! ? ...
Sen vardın!
Şimdi...
Bir ok gibi,
Yüreğimin orta yerinde saplı duran;
Yoksa...
Senin göz yaşların mı?
Yoksa...
Unutmuşluğuna yağdırdığım...
Lanet m! ?
Koşuyorum...! ?
Umudunu yitirmiş yüreğime! ?
Ama bir 'Müjde' taşıyorum ellerimde...
Bir kırgınlık...
Üstüne üstlük! ?
Ağırlığı altında ezilen yaşamımı...
Gerilerde bırakıp...
Sevini...
Seviciklerinle! ?
Yüreğini...
Yüreciklerinle! ?
Başbaşa bırakıp...
Koşuyorum...! ?
Ardımdan mırıldandığın;
Şarkımızın mısralarının...
Acı nefesinin...
Farkındayım! ?
Bilki! ? ...
' Gençliğimizdir bu '
Hayatımızın en güzel zamanıdır! ...
Umut ve Arzu'larımızın...
Doymak bilmezliğinin! ?
En ölçüsüz,
En coşkulu olduğu...
Zamandır.
Sevgidir...
Dolu dolu;
Bütün güzelliğince...
İçimizde ayaklanan! ?
Yaşamımızı;
Şarkımızla renklendirmemizin...
Şiirimizle çoğaltmamızın,
Utopya'mızın gerçeğe dönüşümünü! ? ...
'Anlamlandırışımızın '
Zamanıdır...
Ama! ?
Yaşamımızın bu dönemecinde...
Karşımıza çıkan?
Yine... O...
Toplumsal öfkelerdir,
Olmazlardır!
... İpini,
Kendi ellerimizle çektiğimiz...
'DarAğacıdır'
İşkencedir!
Bilinmez vakitsizliklere uzanan,
Hüzün ve mutsuzluğun karanlıklarında...
Süregelen.
Kısacası...
Ölümdür...
Kandır!
Sözcüklerinle
yüreğimde açtığın yaradan boşalan...
Yine de umutsuz yaşanmıyor! ?
Umut!
Ne de olsa
'Ekmektir'...
Katıksız acılarımıza.
Ve bil ki...
Sevmek;
Emek ister! ?
Elini kirletmek!
Yüz üstü! ?
Yere düşmek ister! ...
Ayaklar altına! ?
Çok 'Onur Kırıcı' gelse de.
Ve var gücünle,
Direnip! ...
'Bütün olumsuzluklara! ? '
Zor'u...
Bugünü 'Aşmaktır'! ...
Emekleyerek de olsa!
' Yürümeyi öğrenebilmektir! '...
Yüreğin bulmaz ise kendinde bu gücü! ...
Dondurup yüzümdeki anlık tebessümünü! ?
Yüreğimde bıraktığın hüzünün...
Ayrılık yazıtına...
Veda mektubuna;
'En güzel resmimi koy'
Ki olursa! ? ...
Sana yakın bir yerlerde?
Bir de...
Bir de parmağında...
O; Küçük halka olsun
Parmağına takmaktan çok mutlu olduğun! ?
Ki varabilirse eğer! ...
Bu mutsuzluk günlerime.
Kirlendikçe...
Ve büyüdükçe sen! ?
Küçülen...! ?
'Mezar taşımı! '
Buruk gülümseyişimden;
Tanıyacak...
Ve ayıracaksın diğerlerinden! ?
' Şarkımızın dizelerinle süsle'
Sözcüklerimizle güzelleştirdiğimiz...
Mısralarımız dolu olsun üzerinde,
Bilki! ...
Mırıldanırlar bir gün;
Sevda tutkunları'
Bilirsin! ...
Kanarken yüreğim...
Seni sevdim...
Yaşam şarkımın bestesi...
Tomurcuk 'Gül'üm';
Yokluğunu...
Buruk yaşanmışlık öykümün,
Umutsuzlandıran;
Düşünceye...
Hüzüne boğan,
Yaşanılmışlıklarımın izini sürüdüğüm...
Yanılgılarda...
Acısı yüreğime durmuş,oturmuş kurgularımda,
Yenilmişliklerimden arta kalan enkazlar ortasında
Uç'landın...
Sürgün verdin! ?
Boynu bükülmüş dalcıklarınla...
Ve ben göz yaşlarımın deminde;
Seni büyüttüm! ? ...
Umuduyla yalnızlığımın;
Seni yaşattım! ? ...
Özlemiyle yüreğimin!
Zamanların...
Sevdaların...
Yüreklerin! ...
Köhneyip çürüdüğü! ?
Ömrümün mezarlığında...
Aldanmışlığın,kanmışlığın uğrağında,durağında.
Varlığında avuntumu buldum...
'Unutmuşluğunun' / 'Unutulmuşluğumun'...
Ardında!
Sözcüklerim duyumsuz...
Sözcüklerim sıradan ve bayağı! ?
Acı oturmuş dudaklarıma terk ediyorum gülüşlerimi! ? ...
Düşlerim kızıla çalıyor.
Ve yaşamak istiyorum...
Yaşamı! ?
'Bu soğunmuş cehennemi! ? '
İçim titreyerek...
Bir ölü dost gibi...
Düşünmek değil!
Yalnızca ve yalnızca! ?
Tabii ki...
Yaşamayı...
Yaşamak istiyorum.
Şimdilerde...
Neresine dokunsam?
Ve neresinden başlasam?
Kabullendirdiğin hayatın sıradanlığının...
' GÜLLERİ NE YANINA EKSEM “
Ve ne yanından,
Salıp bıraksam…
'SEVDA'NIN! ? '
Çığlık çığlık...
Sevinç ötüşlü kanaryaları;
Engelsiz...
Engebesiz...
Özgürlükler ufkuna.
Zamansız birir seyrüsefere koyulmadan;
Kalkıp yeniden kurmalıyım...
'Sevgimizin Dünya'sını!
Hazan yağmurları ıslatmadan yüreğimizi...
Son bir söylev vermeliyim sana! ?
Ömürlüğü üstüne sevda'mızın,
Birlikteliği...
Ve can yoldaşlığı üstüne! ...
Bil ki...
Yine de bıkmaksızın yürüyeceğim ben! ?
Bir kuşatılmışlığın...
En orta yerinden;
Şarkımıza! ? ...
'Çapraz ateşler altında olsam da'! ?
Sakın...
Sahipsiz sanma şarkımızı.
Bir kuşatılmışlığın orta yerinde;
Çapraz ateşler altında olsamda,
Yürüyeceğim şarkımıza! ?
Bu sevda öykünmemizin,
En güzel dizelerini mırıldanarak! ?
Yürüyeceğim;
Sevdaların en güzelinle...
Dönüp yüzümü yarınlarımıza;
Kazanmak için...
Yaşamsal kanıtlarımla...
Kazanmam gereken Dünya'yı! ...
Bizim...
Şarkımızın 'Dünya'sını'...
Zaman...
En eski tahammülsüzlüğümüzdür bizim!
Ama; Yaşadıklarımızdır,
Tarih'tir oysa...
'Tanıktır'
' Yoksa Adalet... Barış'ta yok! ? '
Oldukça dost gülücüklü görebilirsin her şeyi...
Sorun...
Duvara çarptığında ortaya vuracak kendini!
Bil ki hiç bir kapı kabalıklara kilitli değildir...
Sevginin mutluluğu...
Yüreğinin acı çekmesiyle orantılıdır
Şimdi...
Temmuz alizelerinde soluklanmak gereksiz...
Benim...
'Yağmurlardan daha ılık göz yaşlarım var'
Evet...
Daha ılık,
Daha yumuşak...
Daha sevecen,
Daha dokunak! ?
Yeter ki izin ver! ?
Ötelerine geçmeme...
Haksızlık edilmiş ömürlerimize!
Sunduğum sevilerim...
'Üşümesin'! ? ...
Uzun ayrılıklarında;
Yokluğunda senin,
Şiirlerimi gönderirim...
Gözyaşlarımı gönderirim...
Daha yürekten sevebilmen;
Daha gerçekçi düşünür olabilmen için.
İzin ver...
Ötelerine geçeyim!
'Ardım sıra geldiğin yok nasıl olsa...
Biliyorum! ? ...
Reddedilmişlik kaderim benim! ?
Seninde uğrayanların yok;
Biliyorum...
Hiç saklama...
İstesen de saklayamıyorsun,nedense...
Bırak beni geçeyim! Ötelerine;
İzin ver...
Çekip alabileyim düşlerimizden kendimizi...
Sonrasında;
'Yaşayabilirliğimizin doyumsuz hazzına varalım birlikte.'
Yokluğunu yaşayarak! ...
Kavradım;
Ve anladım ki...
' UNUTULMUŞUN ARDINDA YALNIZ YAŞAMAK KOLAYDIR “
Ama; unutmak kurtulmak mı?
Bil ki bir tanem! ?
Senden kurtulduğum akşam!
Seni unuttuğum akşam!
Gün hüzünle ağarır! ?
Sürgünde Filiz...
Dalanda yaprak sararır! ?
Bilirim...
Ve bilirsin...
Ki olmaz böyle bir şey! ?
Çünkü; Canım bir tanem...! ?
'Sözcüklerimde hep sen varsın'
Mısralarımda varlığın olacak...
Ve bir kez hatırla bak! ...
Ne söz vermiştin? '
Hani 'Birlikte koşacaktık? '
Hani 'Gülmeye doyacaktık? '
Geride...
Yudumlanmamış çayımız;
Söyleşecek pek çok şeyimiz kaldı! ?
Acelen neydi ki böyle? ...
Sevgili dost! ...
Bu kadar mı zor geldi birlikte olmak?
Bu kadarda mı zordu bir şeyleri paylaşmak?
Oysa...
Ne de çok şey vardı yapacak?
Ve zaman...
Ne kadar da azdı.
Bu mutsuzluk...
Bozuyor hüzünüyle düşlerimi...
Ürperiyorum!
Aranıyorum...
Her şey darmadağın! ?
Yerli yerinde bir şeyler arıyorum;
Sanki...
Bulmak mümkünmüş gibi...
Yok! ...
Yokluğuna sarılıp yumuyorum gözlerimi! ?
Şimdi...
Ağlama sırası sende bir tanem?
Bu kanda nereden çöktü gözlerime?
Aldırmaksızın yangısına
'Kederin'
Çakıp boşlukta bir noktaya gözlerimi...
Sorguluyorum! ?
Ayrılık mevsiminde yitirdiğim,
Ömrümü kuşanıp...
Sığınıyorum umutlarımıza! ?
Bir isyanın eşiğine gelip dayanmışım;
Hiç bir şey gerçekçi gelmiyor artık bana! ?
Kan oturmuş gözlerimde bir sevdiğim yaşıyor şimdi...
Yani...Sen yaşıyorsun?
Gözlerimi...
Boşlukta takılı Çaldığı,
O noktadan söküp alıyorum! ?
Ve uzaklara;
Uzanamadığım...
Gelecek zamanlara adıyorum.
Kendi kırgınlığıma...
İsyanıma dayanmanın,
Ayak diremenin vaktidir şimdi...
Upuzun soluklarımın...
Nefeslerimin;
Boğazımda burulup,düğümlenmesine,
Tahammül göstermenin vaktidir.
Sabrı tükeniyor...
Ellerimin...
Avuçlarımın! ?
Acılanmış,mutsuzlanmış yüreğime,
Varmam gerektiğimin farkındayım...
Yağmurlarımla ıslak kalmalı gözlerim...
Gözlerimin mevsimi yok çünkü;
Terk edilmiş bir buluttan...
Koparıp aldım bu gözleri! ?
Kan oturmuş gözlerimi.
Şimdi...
Neresinden başlasam yaşamaya! ? ...
'Yitik günlerimin'
Ayrılık mevsiminde beni bırakıp giden sevdam! ?
'GULLERI NE YANINA EKSEM! ? '
Ve ne yanından! ?
Salıp bıraksam?
Sevinç ötüşlü Kanaryaları! ? ...
Ah.....
Ah.....
'Yüreğim! ”
Yama yama yüreğine.
Yüreğime yüreğini verir misin?
Sevgime sevgini!
Katık olur musun?
Hüzünüme,
acıma ve isyanıma....
'SEVGİLİM OLUR MUSUN! ? '