Güllere Nasihat Şiiri - Ömer Yurdun Eren

Mevlâ’m sevmiş, özenmiş, yaratmış Adem’i.
Kılmış âlemlerde, dünyada has halefi.
Eğlenmek istemiş, vermiş aklı her türlü nimeti.
Nefsi, şeytanı verip; imtihan etmiş yüce eserini.

Resûllerle, mushaflarla eğitmiş yüce sanatını.
Cevabını önce belletip, sormuş öyle sorusunu.
Emrinde uyan, çalışan almış cennet sülüsünü,
Nefsine uyanlar, duymuş cehennem gürültüsünü.

Toprağa, bitkiye, hayvana, insana saygı duyasın,
Yaradılanı, O yarattı diye sayıp, çok sevesin,
Haksızlığa, yalana, aşırılığa sakın göz yummayasın,
Azimle çalışıp, çabalayıp, helâl lokma yiyesin.

Şerlerde, dertlerde güzelliği sezesin!
Eğlencede, zevkte, sefada mihneti bilesin!
Nimetini, lafını, zamanını, malını az tüketesin!
Ne ararsan benliğinde, kendinde arayasın!

Paranı faizden, kumardan; dilini gıybetten, yalandan,
Belini fuhuştan, zinâdan; keseni cimrilikten, israftan koruyasın.
Alnını secdeden, dilini zikirden, amelini hedeften, ince fikirden,
Haddi bilip küçüklere sevgiyi, büyüklere saygıyı eksik etmeyesen…