! . Güllerde Yandı Yokluğundan

GÜLLERDE YANDI YOKLUĞUNDAN

Paramparça oldu,
Kum gibi dağıldı umutlarım.
Güneş bile terketti dünyayı, gecelerde kaldı sabahlar.
Serçeler gibi üşüyor şimdi yüreğim.
Biliyorum,
Baharlar gelmeyecek artık buralara,
Günlerde yandı yokluğundan...

Açmıyor çiçekler, kelebekler mahsun,
Çalmıyor şarkılar sevda makamından.
Mavisi bile kalmadı düşlerimin, inan..,
Dilleri bile sustu, şakıyan bülbüllerin,
Güller bile yandı yokluğundan...

Dünya dönmese artık ne çıkar,
Ne çıkar uyanmasam yeni bir sabaha,
Göz göz kanıyorken içim.
Sorma.., sorma ne haldeyim,
Hiç dinmiyor sol yanımın ağrısı,
Yüreğimde yandı yokluğundan...

Soldu yarınlarımın rengi bir bir.
Sisler içerisinde düşlerim., umarsız...
Gökyüzündeki yıldızlar gibi yalnız,
Kimsesiz çoçuklar gibi sevgiye muhtacım...
Boyadılar mutluluklarımı siyaha.,
İçimdeki sevgiler yandı yokluğundan...

Kemal KÜÇÜKTEKİN
11.04.2010
KARAMAN