Güller Yağar Şiiri - Süleyman Cemal

Demet demet çiçekle perdesiz tebessümün
Bir meleği andırır rengi adımlarının
Hıçkırığın, o titrek, raksıdır bir pınarın,
Durulur, gözlerinde, konuk ettiğin hüzün.

Aleme yüz çevirir, gülüşünü özlerim.
Gönlümde güller açar, ne gün seni düşünsem.
Kum olup yolarında dönüşünü gözlerim.
Bir rüya gibi sessiz, varlığına bürünsem...

İncecik dudağında titrek her meczup nefes
Öyle yakınsın hala canımdan çok öte sen.
Çocuk bakışlarında yine o bildik heves,
Sevinç gözyaşlarıyla geçiyorsun içimden.