Söyleşi Şiiri - Hayrettin Demirtaş

Güller kızıl açtı bastığın yerde
Kanayan kalbim mi diye bakarım
Gark eyledin beni onulmaz derde
Irmak gibi gürül gürül akarım

Nefes almak bile bazen zorlaşır
Göz yaşı dökmeden sessiz ağlarım
Camlara koşarım camlar korlaşır
Kem özümü mahkum eyler bağlarım

Mevsimlere düşman, haz almaz oldum
Kaybetti kıymetin yeşil bağlarım
Kendi gölgem ile dövüşür oldum
Boşa geçmiş ömür denen yıllarım

Güya yolcuymuşum, tek seferimde
Omzumdaki yükle kervan kollarım
Yatak gibi serdim ak kefenimde
Ölüm zaman kisvesinde yollarım
Hayrettin DEMİRTAŞ