Zamanın bir evresinde bir bahçıvan,
Karar vermiş dünyanın en güzel güllerini yetiştirmeye bahçesinde.
Toprağını nazikçe sürmüş nasırlı elleriyle.
Her gül tohumunu sanki bebeğini yatırı gibi beşiğe,
Bırakmış toprak ananın ellerine.
Başlarında beklemiş saatlerce,
Başlarında beklerken de hep konuşmuş onlarla.
Söyleşir
Evvelce biz bu tenhalarda
Ziyade gülüşürdük
Pır pır yaldızlanırdı kanatları kahkaha kuşlarının
Ne meseller söylerdi mercan köz nargileler
Zamanlar değişti
Devamını Oku
Evvelce biz bu tenhalarda
Ziyade gülüşürdük
Pır pır yaldızlanırdı kanatları kahkaha kuşlarının
Ne meseller söylerdi mercan köz nargileler
Zamanlar değişti
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta