Güller Gülü Şiiri - Ömer Faruk Bostancı

Bütün dünyanın derdi.
Benimdir derdi.
Onun çehresi güldü,
Ve bunlara güldü.
Kebairi yerdi.
Çok az yemek yerdi.
Allah onu sevdi.
O Allah'ı sevdi.
Mücahitler buldu.
Duaları kabuldu.
Onun çehresi güldü.
Güller ona güldü.
Adabı yerden aldı.
Yanakları al aldı.
Kulluğuna daldı.
O tam bir abdaldı.
Savaşa hazırlık etti.
Sahabe önünde setti.
Bir rüzgardır esti.
O ne korkunç sesti.
Herkes kulak kesti.
Muhatabı herkestı.
Bir ulu insan.
Bir rahmet abidesi.
Çok metindir akidesi.
Tüm dünyanın hazinesi.
Dağıtmıştı nesi var yok nesi...
Onun çehresi gül.
Ne olur bizlere gül,
Güller gülü.