Yaprak gibi dökülüyor,
Düşünceye daldı esnaf,
Şaşmış beli bükülüyor,
Güller gibi soldu esnaf.
Kimi kapatmayı seçti,
Kimi ilden ile göçtü,
Sabır sabır zaman geçti,
Dert kederle doldu esnaf.
Çıkmıyor Bağ kur parası,
Boş dükkan doldu burası,
Her gün kanıyor yarası,
Bir cefakar oldu esnaf.
Elbet ki yaşamak ister,
Hayli bir çıkar yol göster,
Bütçesi yok asa poster,
Tükeniyor yıldı esnaf.
Kalmadı geçmişten eser,
Küçük esnaf zaten susar,
Kendi kendisine küser.
Derin yara aldı esnaf.
Kira yığıldı ne fayda,
Borca boğuldu bu ayda,
Ok çıktı bir kere yayda,
Yay elinde kaldı esnaf.
Bülbül gibi düşmüş zara,
Düşünüyor kara kara,
Çözüm arar sora sora,
Son haddine geldi esnaf.
Sekiz şubeli karşıda,
Yerleşti kaldı çarşıda,
Şirketler doldu çarşıda,
Küçük ise öldü esnaf.
Gıdacıda ceket satar,
Dertleri var katar katar,
Çok sürmez ahiler batar,
Saçlarını yoldu esnaf.
Kaya der esnaf kan ağlar,
Yeni döneme bel bağlar,
Belki bir kolaylık sağlar,
Sizi çare bildi esnaf.
Kayıt Tarihi : 9.8.2007 12:46:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!