Güller Dikiver Şiiri - Kerim Baydak

Aynaya bakarak gör ağaran saçını.
Düşün geçen ömrünün her dakikasını.
Mazide anların süresin sefasını.
Tanıştığımız yere git güller dikiver.

Bırakıp gittiğinde dönmüştüm hazana.
Buğulanan gözlerim her dem ağlar sana.
Keder hüzün çöreklendi sensiz her ana.
Oturduğumuz yere git güller dikiver.

Nedametlerle dönersen zalim gurbetten.
Faydası olmaz sana bilesin bu etten.
Başımıza gelenler hep şu cehaletten.
Buluştuğumuz yere git güller dikiver.

Dayanamam hasretine yüreğim yanar.
Kalbime dolmuş yaralar durmadan kanar.
Her daim sensizlikte hep ismini anar.
Öpüştüğümüz yere git güller dikiver.

Yansa da yürek nasıl unuturum seni.
Gayri bilirim iflah etmez bu dert beni.
Eylül’de, ilk pazartesi sabah aleni.
Seviştiğimiz yere git güller dikiver.

Kerim’im dayanacak gücüm kalmadı ki.
Harlanmış yüreğim artık dayanmıyor ki.
Öldüğüm zaman vasiyetim bilesin ki.
Öldüğüm o son yere git güller dikiver

Adıyaman
04.09.2006-09-21