Gönlümün dergahından güllerimi dererken,
Tuttuğum bir dikenli dal imiş bilemedim ben.
İpine sarılıp tırmanırken dağlara,
Tuttuğum ip neydi kimdi bilemedim ben.
Seni. sevip dalarken hüsran deryasına,
Çaresizlik girdabına düşmüşüm ben.
Ben bu gurbet ile düştüm düşeli,
Her gün biraz daha süzülmekteyim.
Her gece, içinde mermer döşeli,
Bir soğuk yatakta büzülmekteyim.
Böylece bir lâhza kaldığım zaman,
Geceyi koynuma aldığım zaman,
Devamını Oku
Her gün biraz daha süzülmekteyim.
Her gece, içinde mermer döşeli,
Bir soğuk yatakta büzülmekteyim.
Böylece bir lâhza kaldığım zaman,
Geceyi koynuma aldığım zaman,




sen feryat eyleme bülbül etsin
feryadı figanına neden olan
gül dikeni ateşlere düşsün
diken kor ise sen deryasın
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta