Güller de Sustu Şiiri - Haydar Okur

Yamaçtan yamaca nice çağrılar yükseldi
Yankılanarak dalga dalga...
Ses verdi de dereler çaylar nehirlar...
Soluk vermedi yağmur bulutları güllere...

Güller gecelerin karanlıklarına süzüldü
Ovarak yüreğini...
Sustu... sustu...
Sustu da, ses vermedi
Yamactan yamaca vuran çağrılara...

Belki de ses vermemekti en güzeli
Bilinmeyen uzaklardan...
Belki huzur ve sevgi oradaydı...
Belki de duymamaktı hiç bir şeyi...
Bilemem ki...

Kişi, bir mum ışığına koşar da karanlığından
Güneşten neden kaçar, bilinemez ki...

KÖMEN