Güller de Ölmüş Şiiri - İsmet Barlıoğlu

Seninleymiş o güzel kokuları bu kırmızı güllerin,
Seninleymiş o şatafatlı renkleri,
Körpe dudakları andıran körpe yaprakları
Seninleymiş,
Gidersen bir ben ölürüm sanıyordum,
Güller de
Ölmüş.

Ne çığlık çığlığa uçuşması kalmış martıların,
Ne dalgaların körpe kumsalları öpüp okşaması,
Ne ayaklarında gezinmesi rüzgarların,
Ne o yosun kokularının sinmesi saçlara,
Ne de güneşin sarmaşıklar gibi tırmanması
Ağaçlara.

Bilemezdim koca bir doğanın seninle yaşadığını,
Seninle gülüp ağladığını,
Seninle var olduğunu,
Kokuların, seslerin, renklerin silineceğini, yokluğunda,
Bana bunu da sen öğrettin
Sonunda.

(KANAMA YÜREĞİM isimli Serbest Şiirler 'inden > 97-98/100)