Güller de ağlar Şiiri - Nuri Gökhan Sonsel

Sonbahar geri geldi, sarartıp yoncasını,
Döktü senin gönlünün, en renkli goncasını.
Bu mevsim ki yaralayıp, kanatacak kalbini,
Kimseler bilmeyecek, bu perişan halini…

Duymayacak hiç kimse, sevda şarkılarını,
Kahredip de susarken …senin intizarını.
Dayanamazsın bülbül…sen kışın gecesine,
Bir gün yenik düşersin…ölümün pençesine.

Gel gidelim be bülbül, rüzgarlar sert esiyor,
Senin sesin kısılmış, nefesin kesiliyor.
Gidilecek o yerde, akşam güneş batmıyor,
O kadar çok güzel ki…burayı aratmıyor.

Hele mevsim değişsin, tekrar geri dönersin,
Sevdiğin her bir güle, yine şarkı söylersin.
Gel gidelim be bülbül, uzun etme…gidelim,
Güller tekrar açınca, ikimiz bir dönelim.

Bülbül beni duymuyor, için, için inliyor,
Güller nefes almadan, konuşmayı dinliyor.
Hıçkırıklar içinde, gitmem….diye bağırıyor,
Bahçedeki tüm güller, sevincinden ağlıyor.

Güller artık mutludur, yaş akarken gözünden,
Aşk yemini etmişti ….dönmüyor bak sözünden
İşte gerçek aşk budur ….bülbül aşık gülüne,
Gönlünde sevdasıyla …meydan okur ölüme.

N.Gökhan SONSEL