Güller Çiçek Açmıyor Şiiri - Ali Sandıkç ...

Dünyada yaşıyoruz,
Sanki yapayalnızız.
Bir çok beden dolaşır:
Ruhsuz ve hemde başsız.

Güller çiçek açmıyor:
Hep küsmüşler toprağa.
Bülbüller dönermi hiç,
Kuru güle bir daha? ..

Bakıver akan suya:
Ağlayarak akıyor.
İnsanlığın haline,
Ölülerde ağlıyor..

Baharla,yaz kayboldu.
Kış borası sürüyor.
Nice insanım diyen:
Yerlerde sürünüyor..

Unuttuk sevgiyi biz,
Herkes nefret kusuyor.
Gül diye bahçelere:
Dikenler ekiliyor...

Bir zamanlar anaya,
Tam hurmet edilirdi.
Ne acı ki, şu anda:
Ciklete reklam oldu.

Medeniyet diyerek:
Soydular anamızı.
Tarihimizle bizim:
Açtılar aramızı...

Dünyanın her yerinde,
Fuhuş artmış şu anda.
İffetine düşkünler;
Azaldı tüm dünyada..

Herkesin hesabı var:
Dönmek için köşeyi.
Ortalarda bıraktık:
Fatma ile Ayşeyi.

Bu mülkün sahıbı var:
Dilediğine verir.
Doğru,dürüst çalışsan;
Mutlak seninde olur.

Nerde o mert insanlar?
Onlardan hiç haber yok.
Aldanarak dünyaya;
Değerler kayb eden çok.

Zaman aynı zamandır.
Değişense insanlar.
Ebediyyen kurtulur:
Kamil mümin olanlar.
22.05.2005