Güller Boynunu Bükmüş Şiiri - Merve Yılm ...

Salat-u selam ile başlayalım en sevgiliye
Sayısız rahmet olsun Süleyman Çelebi’ye
Sevinç ve hüznümüzün nişanesidir Mevlid
Sevgilinin sevilene hediyesidir Mevlid

Bir çocuk ağlar köşede kulaklar sağır
Bir kadın haykırır, ağzı tıkanır
Ağzı kokar fakirin, çöpten arar ekmeğini
Hakkı yenir yetimin, kimse duymaz sesini

Efendim,
Sen gideli buralara susuzluk çökmüş,
Kalpler nasır tutmuş vicdanlar pas.
Sen gideli buralarda güneş solmuş,
Güller boynunu bükmüş, yürekler yas

Hira’nın ağzındaki ağın örümceğine,
Mağaradaki en sefil bir zerrenin sesine,
Bin yıl sonrasından bir anın öncesine,
Hasretle, özlemle çaresiz bakıyorum.
Dillenen ağaçlara ve taşa ve toprağa
İmrenerek bir kuşa sevdanla ağlıyorum.

Neredesin efendim, nerede?
Şifasın o gülen yüzünle, hoş sohbetinle
Şifasın misler gibi kokunla, o öpülesi elinle.
Kapındaki tozuna, büründüğün örtüne
Hasretle, özlemle ve hicapla bakıyorum
Tutuşmuş bir özlemle, Arafat ve Mina’da seni arıyorum.

Bilirim sen her yerdesin
Bir öğrencinin defterinde, öğretmenin tebeşirindesin
Hakkını arayanın sesinde, sen hakkın kendisisin
Gökyüzünde hür olan anka kuşunun özgürlüğündesin
Sen yüreğimdeki mis kokulu gül bahçesisin.

Bin yıllar sonrasında bir anın öncesine
Sahabe gölgesinin titreyen sevgisine
Nedamet ve utançla nasıl da bakıyorum
İmrenerek bir yetimin hazin gecesine
Sevgililer sevgilisi, her gece ağlıyorum.

Sana salat sana selam bize şefaat Nebi
Aşkın ile divaneyiz kainatın sebebi
Ey Eba Kasım, ey Hasan’ın dedesi!
Ey Mekke’nin güneşi, Medine’nin gözdesi!
Ey Fatma’nın babası, Hatice’nin sevdası!
Ey Amine’nin öksüzü, ey Abdullah’ın yetimi!
Sana salat sana selam bize şefaat Nebi
Boynu bükük güllerin, bizi affet sevgili…