Güller bahtiyar Şiiri - Salih Yıldız

Has bahçede sevda yeli esende;
Bülbül ötüyorsa güller bahtiyar.
Yağmur yağmak için çölü seçende;
Rahmete kavuşan çöller bahtiyar.

Sular akıyorsa hep nazlı nazlı,
Kuşlar cıvıldaşır ördekli kazlı,
Söğüt ağaçları kamışlı sazlı;
Dereler nehirler göller bahtiyar.

Çalışmış kazanmış helal dişlemiş,
Sadakat özüne candan işlemiş,
Meyvesini doğru yerden aşlamış;
Yürüyen ayaklar, eller bahtiyar.

İyiyi kötüden ayırır seçer,
Nisan yağmurunu şifadır içer,
Meltem yeli gibi okşarda geçer;
Efil efil esen yeller bahtiyar.

İmdada yetişir hüzün anında,
Dostunu hisseder daim yanında,
Sevgisi dolaşır her an kanında;
Dosta mesaj çeken teller bahtiyar.

Doğrucudur ipe asla un sermez,
Emeksiz bahçeden geçmez gül dermez,
Yalan söze ömründe pirim vermez;
Doğru söz söyleyen diller bahtiyar…