Güller Ağlıyor, Ölümün Bahçesinde.

Gözleri yeşil olmuş, mavi olmuş ne farkeder
O bakışın enkazında kalmışım ben.
Çünkü gözleri fırtınayla boyanmış.
Ceylanlardan çalmış güzelliği ve saflığı.

Saçları baharla taranmış.
Kalbi bir yorgun atmaca.
Düşlerinde yürek acısı.
Ölüm yalnız kalmış, unutulmuş.

Karanlık çökmüş odasına kimsesiz ve yorgun
Fırat ve dicle bir olmuş akmış kanayan yarasına
Koca dağlar tepeleri kıskanmış çocukçasına...