...
Rüyamda güllerin ağladığını gördüm.
Ben ağladım, güller ağladı...!
"Hadi ben Aşkın dilencisi oldum, düştüğüm halime ağlıyorum"
Ya siz güller, dedim...
"Senin haline" dediler, ya...!
Çöktüm, kaldım...
Çaresizliğime yandım...
Güllerin ağlamasını düşününce,
Ümit Yaşar Oğuzcan’ın şiiri aklıma geldi.
Güllerde ağlar ve onların ağlama saati vardır.
Yürekte açılan yaralar bir gün iyi olur ama anılar hep bir yanını sızlatmaya devam eder.
Güllerin ağladığı bir saat vardır hani
Büyür o saatte yalnızlığı bahçelerin
Düşer korkusu kalbe yaklaşan gecelerin
Bir dev uzatır gökten o çirkin ellerini
Güllerin ağladığı bir saat vardır hani
Her şey o saatlerde merhametsiz ve soğuk
Gitgide uzaklaşır batan güneşle sesin
Bir bakarım ki benden en uzak çizgidesin
Başlar geceye doğru upuzun bir yolculuk
Her şey o saatlerde merhametsiz ve soğuk
Yüzünü hatırlatır gökyüzünde ne varsa
Gözlerin bu saatte kopkoyu elemlidir
Dudakların kim bilir şimdi nasıl nemlidir
Ellerin öyle yanar ufuk nasıl yanarsa
Yüzünü hatırlatır gökyüzünde ne varsa
Güllerin ağladığı bir saat vardır hani
Cıvıl cıvıl bahçelerden el-ayak çekilir
Yapraklar düşünceli, dallar hüzün kesilir
Her akşam uzaklara alır götürür seni
Güllerin ağladığı bir saat vardır hani.
Kayıt Tarihi : 15.7.2018 11:59:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!