Sen gidince, güllerden çok dikenlerden bahsedilir oldu.
İnsanların kusurunu örtmek yerine, açığa vurmak marifet oldu.
Dünya sensiz iken Ebu Cehillerle doldu.
Yokluğunda güller sararıp soldu.
Sana özlem duyuyor dünya, sana özlem duyuyor kainat.
Yitirmedik sevgimizi, tüm zorluklara inat.
Bir sevgi ki; sığmaz oldu gönüllere artarak her gün, her saat.
Güller açmaya başladı, herhalde sona erecek firkat.
Kokun da hoş rengin de hoş çünkü sen Gül’sün.
Ne olur geri dön, insanlık gülsün.
Ümmetin o güzel günleri tekrar görsün.
Her tarafı kırmızı güller örsün.
Kayıt Tarihi : 29.2.2012 11:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Efendimiz Hz. Muhammed'e(sav) ithaf edilmiştir.
TÜM YORUMLAR (6)