Gülle Sevda Atışması Şiiri - Yusuf Demir ...

Can dedi…
Dedim başlayayım gül ile söze
Aklıma bir türlü gelmedi gitti
Nazar mı değdiler geldik mi göze
Gözlerim bir gülü görmedi gitti...

Canan dedi…
Gül nazıyla çeker göze perdeyi
Aklın alır baştan siler her şeyi
Canan der ki seni ve bir de neyi
Aynı telde aynı dilde inletir.

Can dedi…
Gülün nazı çekilirse naz olur
Kopartırsan onun ömrü az olur
Bir söz söyler bülbülüne yaz olur
Bülbül yaz ayını görmedi gitti

Canan dedi…
Gül nazına katlanması zor olur
Her nefeste diken olur köz olur
Yakınırsan ele dile söz olur
Canan der ki güle sevda sabırdır.

Can dedi…
Bilirim sabırdır her şeyin başı
Bülbülün tek güldür ekmeği aşı
Hasretinden akan gözümde yaşı
Gelip de yanıma silmedi gitti

Can gene dedi…
Güneş battı ay gruba yaklaştı
Kuşlar uçtu kelebekler koklaştı
Bülbül gülün dallarında saklaştı
Gitmeden cevabın vermedi gitti

Can bir kez daha söyledi…
Bülbül söyler gül yerinde dillenir
Kalp sızısı ta derinde dillenir
Türkü olur saz elinde dillenir
Vuslatın türküsün çalmadı gitti

Bir kez daha…
Vur mızrabı vur sazımın teline
Siyah şalın dolamış da beline
Kapılmışım nazlı yârin yeline
Yel geldi de gülüm gelmedi gitti

Canan cevap verdi…
Aldım mızrabı vurdum sazın teline
Dileğimi saldım o dem sabâ yeline
Delip aşk mührünü şöyle derine
Elleriyle vursun o yâr istedim

Can son kez dedi…
Mühür Süleyman’ ın ben garip yolcu
Şu dünya bir han gül ise hancı
Girmemek o hana içimde sancı
Girmeye bir davet gelmedi gitti

Canan Son sözünü söyledi…
Canan derki sevda mührü vuruldu
Yürek yandı gam otağı kuruldu
Davet diyen yâre çağrı sunuldu
Hâlâ ne bekliyor bilmek istedi

Bad-ı Saba