Kavakların sevgi tohumlarını dünyaya saçtığı
Güneşin gölgeleri ısıttığı bir kuzu mevsimiydi
Seni tanıdığımda
Ezan seslerinin suladığı birer fidandık ikimiz de
Ve benim gönlümün bam teline ilk sen dokundun
Ve senin gözlerin güneş tadında sarıydı
Onlara bakarak susmak
İçimde kanımı emen bir sülüktü
Seni gördüğümde
Bir çıkrıkla çekip çıkarıverdin
Tüm güzel rüyalarımdan
Artık sana zimmetlenmiştim
Bana üç akasya kokusu uzaktaydın ve
Yaşamımın belgesiz tek kanıtı sendin artık
İçimde bir kartopu gibi eriyip
Ben yandıkça damlıyordun.
Seni gördüğümde
Yılkı bir kırat şahlanırdı gözlerimde
Adın,içimdeki tüm sazların tezenesiydi
Peşinde bir sabah rüzgarı gibiydim
Bendeki tüm yanlışları doğrulayan
Bir nakkaşeydin
Yaşama dair düşlediğim ne varsa
Hepsinin tek tek içindeydin
Zuladaki bir sigara paketi gibi
Yerini bilir sevinirdim (11 Nisan/ Ankara)
Kayıt Tarihi : 14.4.2011 05:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şiirin hikayesi, ilk aşk dediğimiz olayın,insanın yıllar da geçse,içinde bir yerlerde hala taptaze duruyor olması...Zaman zaman da, ''Ben burada saklandım... Peh...! '' diye çıkıvermesi....
Ne ben geleni gördüm ne giden beni
Ne ben seveni gördüm ne seven beni
Yıllar geçti aradan hatırda kalan
Yanağında gamzesi ve birde ben'i
Hikayesi aynı:)) Selam
TÜM YORUMLAR (2)