Hani bir varmış bir yokmuş derlerya...
Bir varken ama ben yokken 1967 kasım ayının bilmediğim günlerinden herhangi bir anaında,hırçın karadenizin kıyı kasabasında aniden, anne ve babamın,sevgi meyvesi olarak varolmuşum.
Varolmuşum..,Benden önce evrenin toz bulutu olduğunu bilmeden, bana kadar birçok savaş ve barışın olduğundan habersiz. Sonradan öğrendim dünyanın döndüğünü, zamanın su gibi aktığını. Ama daha ilk nefeste sevgi ve şevkatin varlığını hissederek başlamışım nekadar süreceğini bilmediğim bu yaşama yolculuğuna .Kasım 1967 de beşin biri olarak başladı seyahatim.Noktaymışım, karacık kuracık, küçücük bir nokta o an. Farkındalıkla ,sevgiyle, şevkatle ve bir çokları gibi mücadeleyle büyüdü bu nokta. Ve şimdi dördün biriyken hayata dair, aşka dair ne kadar çok söyleyeceğimin olduğunun farkına vararak resim ve edebiyata yöneldim.Nefes alıp vermemin ötesinde diğer dünyayı keşvetmemin coşkusuyla varoluş felsefemi belirledim.
Durdurmayın dünyayı inmeye hiç niyetim yok...Sevgi aşk , hoşgörü için avaz avaz bağıracağım, çığlık çığlığa davet edeceğim barışa tüm diğer noktaları... Benimde paylaşacaklarım var bu evrende. Çünkü ben büyük bir noktayım artık...
Şehre simsiyah bir kar yağar
Yollar kalbimle örtülür
Parmaklarımın arasından
Gecenin geldiğini görürüm
Ben ölürsem akşamüstü ölürüm
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!