Kadın ve adam oturuyorlardı
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Devamını Oku
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Hani bir varmış bir yokmuş derlerya...
Bir varken ama ben yokken 1967 kasım ayının bilmediğim günlerinden herhangi bir anaında,hırçın karadenizin kıyı kasabasında aniden, anne ve babamın,sevgi meyvesi olarak varolmuşum.
Varolmuşum..,Benden önce evrenin toz bulutu olduğunu bilmeden, bana kadar birçok savaş ve barışın olduğundan habersiz. Sonradan öğrendim dünyanın döndüğünü, zamanın su gibi aktığını. Ama daha ilk nefeste sevgi ve şevkatin varlığını hissederek başlamışı ...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!