Gülizar Şiiri - Ehed Aymaz

Gül bahçemde gül yüzün açar bir gülüşünle
Hasedinden sararır fesleğen ve sümbüller
Ve şems rûyama ziya saçar bir gülüşünle
En kötü kâbuslarım seninle hayra çıkar
Değil yalnız adını sayıklayan bülbüller
Güller içinde güller sana âşık Gülizar

Selama durur herkes ben sana vurulunca
Sarsılmaz koca dağlar yerlerinden irkilir
Bütün bunca sevdanın sebebi sorulunca
Göğsümün ortasında hisli bir şiir doğar
Gülizar’ın bir lisan olduğunu kim bilir
Diller içinde diller sana âşık Gülizar

Her nehir yüreğini kıyında dinlendirir
Her gönül rayihanla düşer aşk kervanına
Kırgın düşmüş ruhumu nefesin şenlendirir
Bir ömür öpülesi alnından şerbet sızar
Seninle lezzet katar her arı kovanına
Ballar içinde ballar sana âşık Gülizar

Sevda’nın kuyusunda bir yürek filizlenir
Nazarınla can gelir kurumuş toprağıma
Nazende ellerinde bir hakikat gizlenir
Her parmak bir sürgündür gönlüme doğru uzar
Can suyundan bir katre düşerken yaprağıma
Dallar içinde dallar sana âşık Gülizar

Gelir elbet Gülizar vuslatın vakti gelir
Gelir de ihtişamla muştular sabahımı
Nakşederken bûseni, âlem bana özenir
Zira artık benimdir bin yıllık bu iftihar
Arz edip endamınla eritirken rahımı
Kullar içinde kullar sana âşık Gülizar

Ehed Aymaz