Gülizar Şiiri - Hasan Özünal

Bu ilkbahar ve her yeni ilkbahar,
Yüzüm gülse de içim bir başka yanar.
Kalbim bir başka kanar gül dikenlerinden.
Bu gizli bir hayat, sen bilemezsin Gülizar

Gülizar’sın Gülizar, sen Gülizar olmaya da;
Aslında sen, gerçekten yoksun bu dünyada.
Belki bir hayalde gördüm seni, belki rüyada,
Belki de sensin gördüğüm, baktığım aynalarda.

Bin bir anlam yüklemişler sevenler sana,
Bir yanın gül olsa da bir yanın zar bana.
Gül harı ile ahu zar edip, inleyen bülbül gibi,
Gül yârde kalır, zar kısmı hep benden yana.

Gülizar’ım, gül elinden tükenmiş bizarım,
Güller soldu, ıssız çöle döndü aşkı hazarım.
Gülizar al başımdan bu kasveti, terk et beni,
Güneşim solmuş, görmez mehtabı nazarım.